top of page
Logo_volledig_groen.png
Zoeken

Het leven verrast als je je gevoel volgt

  • info768730
  • 27 sep
  • 2 minuten om te lezen

De afgelopen jaren heb ik steeds meer geleerd om mijn gevoel te volgen. En eerlijk is eerlijk: dat was niet altijd vanzelfsprekend. Mijn hoofd wilde vaak eerst alles begrijpen, plannen en zeker weten. Maar telkens weer merkte ik dat de mooiste dingen gebeurden zodra ik ruimte gaf aan mijn gevoel.

 

In de praktijk gaat het vaak over een kleine keuze: ga ik vandaag wel of niet naar dat netwerkgesprek? Of hoe bepaal ik de prioriteit in mijn takenlijst? Maar als we het hebben over een groter pad: durf ik een richting in te slaan waarvan ik rationeel nog niet alle antwoorden heb? Steeds vaker koos ik voor dat wat goed voelde. En telkens kwamen er mensen, kansen en ervaringen op mijn pad die precies op het juiste moment verschenen.

 

Afgelopen weekend gebeurde dat opnieuw. Ik had een gesprek met iemand die spontaan tegen mij zei: “Sinds ik mijn gevoel volg, komen de juiste mensen of zaken vanzelf op mijn pad.” Ik moest glimlachen, want dat is precies hoe ik het zelf ervaar. Het was alsof hij mijn eigen gedachten hardop uitsprak.

 

Het mooie is: hoe vaker ik dit ervaar, hoe minder ik de behoefte voel om alles vast te zetten of te controleren. Er ontstaat een soort vertrouwen. Alsof ik weet: als ik trouw blijf aan mijn gevoel, dan komt wat bij mij past vanzelf dichterbij. Niet altijd op de manier die ik verwacht, maar wel op een manier die klopt.

 

Natuurlijk zijn er ook momenten van twijfel. Dan vraagt mijn hoofd: “Doe je hier wel goed aan?”  of “Kan ik dit wel en wat als het niet lukt?” Toch merk ik dat mijn gevoel vaak rustig en duidelijk is, terwijl mijn hoofd soms juist druk en onzeker wordt. Dat verschil herkennen heeft me geholpen om beter te luisteren naar die stille stem van binnen.

 

Tevens was het ook fijn om dit gevoel ook terug te horen van iemand anders. Het geeft vertrouwen en je mag mee in een soort van flow met wat zich aandient, zonder alles te hoeven bedenken.

 

Dus ja, ik kan inmiddels zeggen dat mijn gevoel volgen een soort tweede natuur aan het worden is. En dat maakt het leven een stukje lichter en leuker. Want hoe mooi is het als je zomaar iemand ontmoet, een gesprek voert en denkt: “Kijk, dit is precies waar ik vandaag iets aan heb.”

 

En jij? Wanneer heb jij voor het laatst je gevoel gevolgd en wat kwam er toen op jouw pad?


ree

 
 
 
bottom of page